De laatste week

na ella was het tijd voor wildernis! Poging 2 voor de safari, waarna we onze reis vervolgde naar het strand. We moeten natuurlijk niet vergeten dat we ook op vakantie zijn, maar de terugvlucht komt steeds dichterbij. 

De safari zou gaan plaatsvinden in Uda walawa, een stuk verder naar het zuiden. Heerlijk rijden op rechte wegen! Toen we in de buurt bij park kwamen zagen we zelfs al meerdere keren wilde olifanten! Gelukkig een paar meter van de weg af. 

Soms worden we een beetje moe van het constant nieuwe hostels uitzoeken, we zijn niet heel kieskeurig maar een hostel zonder enge beesten en met een beetje goede reviews is wel prettig. Al blijft het altijd een verrassing. 
Zo ook hier, de homestay was een echte homestay. Onze kamer grensde aan de woonkamer en we werden als de koninklijke familie ontvangen, iets te als je het ons vraagt. 

Je glas water zelf bijvullen met de fles die op tafel staat, nee joh dat wordt voor je gedaan, nog voor je hier zelf de kans voor krijgt. 
Een homestay klinkt voor ons altijd als een erg leuk iets. In praktijk valt het vaak een beetje tegen. De mensen kijken erg tegen je op en willen je zo min mogelijk 'in de weg lopen', wat het juist een beetje ongezellig maakt. Bijvoorbeeld het dragen van je eigen tas (hoort toch een beetje bij backpacken hè) wordt ook niet geaccepteerd. 
De taalbarrière maakt het dan ook niet makkelijker. Zodra je een vraag stelt uit interesse denken ze dat er iets mis is en beginnen ze meteen te rennen (letterlijk). 
Zo leek het ons gezellig nog even in de woonkamer te zitten met de familie, maar die bleven allemaal in de keuken achter een gordijntje. Het kleine jongetje durfde af en toe langs het gordijn te spieken, tot hij boos werd terug geroepen. Het moment dat we er ook voor kozen om naar onze kamer te gaan, werd het ineens druk in de woonkamer.

De volgende ochtend stond om kwart voor 5 de wekker. Echter werd om half 5 aan onze kamerdeur geklopt, of we al wakker waren en nog een kopje thee kwamen drinken voor we gingen.
Tijd voor de safari!
Zoals je misschien nog wel weet was de eerste safari niet het grootste succes. 
Deze was gelukkig een stuk beter!
We hebben erg veel olifanten gezien, zelfs kleintjes maar ook dieren als buffels, heel veel pauwen, krokodillen en een hoop vogels die ik nog nooit had gezien of gehoord (en de naam alweer van ben vergeten)
 

Ook zagen we een olifant met een soort ketting om. Deze kwam van het weeshuis wat we de dag ervoor bezocht hadden. 
We zijn deze reis erg kritisch op hoe de plekken omgaan met de dieren en het blijft erg lastig een keuze te maken. 
Deze verstoten olifanten worden door dit centrum opgevangen. Als bezoeker kun je langs gaan tijdens voedertijd en kunt je van een metwr of 5 afstand kijken met een riviertje er tussen in naar de olifantjes.  
Deze raken daardoor zo min mogelijk gewend aan mensen en kunnen daardoor weer terug het wild in! Al was deze olifant iets brutaler dan de rest en kwam wel heel erg dichtbij! Hij stal zelfs eten uit een andere jeep.

De andere opvangcentra zetten de olifanten niet terug in de natuur. Vaak kun je met ze op de foto en kun je ze wassen. De verzorgers hebben ook een stok (dat is overal) 

We vinden het nog steeds erg ingewikkeld wat nu goed is voor de beesten. We rijden ook op paarden en laten honden ook trucjes doen, toch voelt het bij een olifant anders, omdat dit een wild dier is?
We kunnen hier nog uren gesprekken over voeren, maar wie dat wil moet dat vooral thuis met ons doen! 

We vervolgden onze reis dezelfde dag nog naar Mirissa, volgens veel mensen de party plek van Sri Lanka. Hier is elke avond een beachparty bij een andere bar. Om je te laten weten waar dit is wordt om 22u een grote spotlight aangezet en vuurwerk afgestoken. We hadden ook wel weer zin in een gezellig hostel en besloten een beetje meer te betalen voor een hostel met avond activiteiten en yoga. 

Helaas bleken ze met meer aan te prijzen dan ze konden bieden en werd gevraagd of we niet zelf de yoga lessen konden geven. 

Ook Sid,Marlou en Marlin waren via een andere weg allemaal in Mirissa beland en zij hadden besloten hier allemaal minstens een week te blijven.
Hoe heerlijk rustig het ook was, overdag wat snorkelen met schilpadden, aan het strand liggen en zwemmen en in de avond eten aan het strand en een biertje drinken bij de beachparty, was het na een aantal dagen ook wel weer goed geweest. 

We besloten met ons tuktukje weer verder te gaan, via Galle. 
Galle is een stadje wat bekend staat om de Nederlandse invloeden, zoals het fort wat er gebouwd is. Op het moment dat we er waren gaf de thermometer een graad of 35 aan, dus na een paar uur en de lekkerste kottu rotti hadden we het ook wel weer gezien. (kottu rotti is een typisch Sri Lankaans gerecht met groenten of vlees en fijngehakt roti brood).

We eindigden aan een ander plaatsje aan de kust genaamd Bentota. Bentota was een mooi plekje dat een uur of drie van Mirissa was en ook een uur of drie van eindbestemming Negombo. Ideaal dus om nog een dag of twee te stoppen. We hebben het reizen de afgelopen dagen een beetje ingewisseld voor vakantie vieren en dat beviel goed.

We hoefden niet meer zo veel van onszelf en wilden ook niet meer zo veel. Wat we wel wilden was lekker genieten, tot rust komen en afsluiten in stijl. Die stijl hebben we gevonden bij een hotel/resort in Bentota. 

Heerlijk een kamer met uitzicht op zee (als de palmbomen niet in de weg stonden, maar mogen we daar over klagen?), een zwembad, een privestrand en een dikke kamer met heerlijk bed, regendouche en airconditioning. Dat we hiervoor even iets dieper in de buidel moesten tasten was geen probleem, er ging geleefd worden.

Wat hield dat leven precies in? Cocktails/biertjes drinken aan het strand, een boek lezen op een zonnebedje en de dag voorbij laten glijden zonder ons ook maar ergens druk om te maken. 

In Sri Lanka zijn net als de olifanten weeshuizen ook veel van deze plekken voor schildpadden te vinden. Loes had deze in Indonesië al een bezocht en wilde dit graag weer doen. 
Een schildpad legt jaarlijks eieren op het strand. Dit op hetzelfde strand als waar de schildpad is geboren. Deze eieren graaft ze een beetje in en enige tijd later komt het kleintje 's nachts uit het ei gekropen en vind zelf zijn weg naar zee. Dan zwemt het schildpadje 2 dagen aan een stuk naar veilige zee met de reserves die uit het ei zijn meegekomen, om zo ook na 30 jaar terug te keren naar dit strand om zelf eieren te leggen.

Echter na opnieuw wat research bleken deze plekken ook niet zo best te zijn. 
Blijkbaar is voor veel locals schildpadei een specialiteit, dat is een van de redenen voor de opvangcentra. De centra vragen wat entreegeld, dit gebruiken ze om de eieren van de vissers te kopen die ze anders op de zwarte markt zouden verkopen.  Ze graven de eieren dan zelf in, wat dus blijkbaar best een risico is! De eieren zijn erg gevoelig voor temperatuur en een verkeerde temperatuur kan fataal zijn maar ook het geslacht van de schildpad beïnvloeden.
Nadat de schildpadden geboren zijn worden ze in een soort aquarium gedaan, onder de noemer om aan te sterken voor de lange tocht die ze te gaan hebben. Toeristen kunnen dan tegen betaling de schildpadden op het strand vrijlaten. Iets wat vaak ook niet 's nachts gebeurd, waardoor er veel meer vogels en roofdieren een gevaar kunnen zijn.
Vaak worden schilpadden ook te lang gehouden door de opvangcentra naar hun zeggen voor educatieve doeleinden, zodat toeristen over de schildpadden kunnen leren. 
Natuurlijk doen deze centra ook veel goed door gewonde beestjes op te vangen, maar er waren genoeg redenen voor ons om hier niet aan te willen meedoen. De schattige foto's van babyschildpadjes zul je helaas dus zelf even moeten googlen. 

Onze reis gingen we vervolgens afsluiten in Negombo! We hadden een hutje gevonden zo op het strand als het maar zijn kan en hier hadden we heel veel zin in, helaas werden we op ochtend van vertrek wakker met een bericht dat zei dat onze boeking geannuleerd was. Kan dat zomaar? Wij dachten van niet. 
Na wat berichten over en weer hebben we voor die nacht maar iets anders geboekt, al was een uitzicht op zee niet meer een van de opties aangezien €250 per nacht niet in ons budget past. 
Na contact met booking.com opgenomen te hebben kwamen zij met een aantal alternatieven voor ons. We hadden verwacht als excuus en compensatie wel iets extra moois te krijgen en na het ongegeneerd afwijzen van een aantal locaties kwamen ze met een aannemelijk bod, deze was wel 8 euro duurder en krijgen we vergoed van booking.com.
Bedankt haha.

Momenteel zitten we in relaxte modus te wachten op onze terugreis van een uur of 17. 
Maar wees niet getreurd het afsluitende verhaal gaat nog volgen!